Geschiedenis van de Japanse Chin

Er is geen twijfel over de lange levensduur en aristocratische achtergrond van de Japanse kin, maar hun vroegste introducties worden nog steeds besproken onder historici.

Hoewel wordt aangenomen dat ze afkomstig zijn uit China (of mogelijk zelfs Korea), wordt algemeen erkend dat het de Japanse adel was die het zeer gewaardeerde gezelschapsras koesterde van misschien wel 1000 jaar geleden.

Tegen het midden van de 19e eeuw, toen Japan actief handel begon te drijven met andere landen na meer dan twee eeuwen van zelfopgelegde afzondering, werd de Japanse kin vaak aangeboden als een zeer gewaardeerd geschenk aan marineofficieren of verkocht aan bezoekende handelaren en zeelieden. Dit leidde tot hun geleidelijke introductie in westerse landen.

Toen de toekomstige koning Edward VII van Groot-Brittannië in 1863 met zijn vrouw Alexandra trouwde, kreeg ze een Japanse kin cadeau en werd ze een levenslange liefhebber van het ras, waardoor ze populair werden in Groot-Brittannië en Amerika.

Japanse chin verzorging

De zorg voor dit ras kan enigszins onderhoudsarm zijn. Het staat niet bekend als een van de meest actieve rassen, maar het is toch belangrijk dat uw hond voldoende beweging krijgt. Hoewel de Japanse kin een lange, gladde, zachte en glanzende vacht heeft, is het onderhoud niet zo uitdagend als andere langharige rassen.

Oefening

Alleen omdat de Japanse kin het leuk vindt om op schoot te knuffelen, wil dat nog niet zeggen dat hij ook niet zal genieten van een mooie wandeling. Wandel een of twee keer per dag met uw hond in een rustig tempo gedurende 15 minuten aan een stuk. Deze hond heeft geen uithoudingsvermogen, dus u kunt uw pup het beste thuislaten als u gaat wandelen of joggen.

Maar omdat het wordt geclassificeerd als een ras met een plat gezicht/brachycephalic, moet ervoor worden gezorgd dat de hond comfortabel blijft bij warm weer, vooral tijdens het sporten. Vanwege zijn korte snuit kan de Japanse kin vatbaarder zijn voor hitte-intolerantie en hitteberoerte, wat kan worden verergerd door ademhalingsmoeilijkheden, dus extra waakzaamheid is vereist bij warmere temperaturen. Het gebruik van een harnas, in plaats van alleen een halsband en riem, kan de spanning wegnemen van het delicate nekgebied.

Uiterlijke verzorging

De vacht van de Japanse kin heeft niet de neiging om te klitten, maar het is het beste om er regelmatig naar te kijken, zodat hij niet in de knoop raakt. Het wordt echter aanbevolen om de vacht van de hond minstens wekelijks uit te borstelen en dit is vooral belangrijk wanneer hij door de seizoensverharing gaat. De vacht van de hond hoeft niet te worden geknipt of geknipt.

Het ras staat bekend om zijn nagels die zeer snel groeien, dus het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de nagels van uw hond altijd op de juiste lengte worden geknipt.

Opleiding

De kin is een intelligent ras, maar ze kunnen de reputatie hebben koppig te zijn, dus een beetje geduld en extra doorzettingsvermogen kan nodig zijn als het op training aankomt. Veel eigenaren van dit ras trainen hun Japanse kin. Je kunt dit ras op elke leeftijd zindelijk maken, maar je kunt dit het beste doen als de puppy tussen de acht en twaalf weken oud is.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

De Japanse kin is een relatief gezond ras, maar het kan vatbaar zijn voor een paar aangeboren aandoeningen. Goede fokkers screenen potentiële ouders om het risico te minimaliseren dat erfelijke problemen worden doorgegeven. Naast warmte-intolerantie, vooral tijdens het sporten, zijn er enkele andere aandoeningen waar een Japanse kin vatbaar voor kan zijn:

  • Luxerende Patella: Deze aandoening zorgt ervoor dat de knieschijven van de hond op hun plaats vallen.
  • Oogproblemen: Het ras kan vatbaar zijn voor staar, droge ogen (ook bekend als Keratoconjunctivitis Sicca), entropion (wanneer het ooglid naar binnen kan vouwen) en schaafwonden aan het hoornvlies.
  • Hartgeruisen: Een vroeg beginnend hartgeruis, wat een abnormaal geluid in het hart is, wordt meestal gevonden tijdens de welzijnscontrole van een puppy.
  • Epilepsie: Een mogelijke onderliggende afwijking, zoals een hersentumor, kan epileptische aanvallen veroorzaken.
  • GM2 gangliosidose: Deze aandoening wordt ook wel de ziekte van Tay-Sachs genoemd. Het is een neurologische aandoening die dodelijk kan zijn en waarvan bekend is dat deze het ras beïnvloedt. DNA-onderzoek zal ervoor zorgen dat de ziekte niet wordt overgedragen.

Dieet en voeding

Hoewel het gemakkelijk kan zijn om de gewoonte aan te nemen om gratis te eten of te verwennen met tafelresten, kan de Japanse kin vatbaar zijn voor obesitas en moet hij een gezond, hoogwaardig dieet krijgen dat op de juiste manier in porties wordt gecontroleerd.

De hoeveelheid die wordt gevoerd, is afhankelijk van de individuele hond, hun leeftijd en activiteitenniveau.

Er moet altijd een verse en overvloedige waterbron beschikbaar zijn, en dit is des te belangrijker vanwege de problemen met warmte-intolerantie van het ras.

Overzicht Japanse kin

Pluspunten

  • Geweldige metgezel, sociaal en loyaal
  • Onderhoudsarme verzorging
  • Een van de stilste rassen

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Het is belangrijk om goed te onderzoeken hoe het is om een ​​Japanse kin te hebben. Zoek een gerenommeerde fokker of overweeg de lonende adoptieroute, en overweeg ook om contact op te nemen met andere eigenaren van het ras voor diepgaand inzicht.

Als u geïnteresseerd bent in rassen die vergelijkbaar zijn met de Japanse kin, kunt u ook het volgende overwegen:

Er is een grote verscheidenheid aan hondenrassen met een groot aantal verschillende eigenschappen en kenmerken – door je onderzoek te doen, zul je begrijpen welke het beste bij jouw levensstijl passen!

FAQ

  • Japanse kinnen staan ​​bekend om hun klimvermogen, en dit is een van de redenen waarom ze vaak worden beschreven als ‘katachtig’. Het is niet ongebruikelijk om ze op een hoog en gezellig uitkijkpunt in huis te vinden – net als een kat. Deze hond is ook een kieskeurige zelfverzorger, zelfs bij gebruik van de kattenbak.

 

  • Ja! Naast zijn kleine postuur en onderhoudsarme trainingsbehoeften, is dit ras superstil. De Japanse kin blaft meestal alleen uit het niets en wanneer dat nodig is, zodat u zich nooit zorgen hoeft te maken dat u uw buren irriteert.

 

  • Veel kleine honden hebben vaak agressieve eigenschappen. Dat komt waarschijnlijk omdat ze vanwege hun grootte uit angst handelen. Maar de Japanse kin is zelden agressief, veel minder dan andere speelgoed- en theekopjesrassen, zoals bijvoorbeeld de Chihuahua. De Japanse kin kan ergernis vertonen als hij ruw wordt behandeld, maar verder is dit een volgzame hond.